Sunday, June 29, 2003
از همه دوستاني که لطف کردند تولد شاپرک مسافرم را تبريک گفتند ، بي نهايت سپاسگزارم.
Tuesday, June 10, 2003
که ناز بر فلک و فخر برستاره کنم
چهار روز از تولد شاپرک مسافرمان مي گذرد. شاپرک مسافر ساعت ۸:۰۷ جمعه ۶ ژوئن متولد شد، در يک صبح زيباي بهار آمد و بهار را جلوه ديگري بخشيد.
نيمه شب که از صداي سرفه شاپرکم بيدار شدم، دانستم که مسافرم عزم جزم کرده که بيايد. اين بار ديگر نياز به اندازه گيري زمان و فاصله دردها نداشتم و مطمئن بودم که شاپرک در راه است ولي طبق قراري که با دکتر داشتم يک ساعت براي تماس با او صبر کردم. وقتي دکتر براي معاينه آمد مژده داد که نيمي از راه را سپري کرده ام و بايد هر چه زودتر به بيمارستان برويم. مي دانستم با اشتياقي که براي ديدن شاپرک دارم، بدنم منتظرم نخواهد گذاشت و شاپرکم بسرعت متولد خواهد شد.
وقتي سر او متولد شد ، دکتر خواست که دستم را به روي سرش بگذارم ، با لمس سر او گويي همه آنچه در اين نه ماه در درون داشتم، فوران کرد. همه را در قالب اشک ريخته ، کاینات را خطاب قرار داده و در دل فرياد مي کشيدم که : نگاه کن، . من نيز آفريده ام ، عشق را تجلي بخشيده ام، من هم چون تو عاشقم، من شانه به شانه تو مي سايم . همسرم نيز اشک مي ريخت و دکتر لبخند مي زد. وقتي شاپرک اولين نغمه هاي حيات را بروي سينه ام سر داد، انديشيدم که در همه دير مغان نيست چو من شيدايي
Tuesday, June 03, 2003
تنت به ناز طبيبان نيازمند مباد
وجود نازکت آزرده گزند مباد
سلامت همه آفاق در سلامت تست
بهيچ عارضه شخص تو دردمند مباد
شاپرک را که در آغوش مي گيرم، احساس مي کنم آتش در بغل گرفته ام. وقتي پشتش را به شکمم تکيه مي دهد ، شاپرک مسافر هم از گرماي بدنش تکاني مي خورد.
گونه هاي گل انداخته ، چشمان بي حال و نگاه خالي از شيطنتش به جان من نير آتش مي زند ، گويي زندگيمان را خالي از هرگونه زيبايي مي سازد. و همين که باز صداي خنده و شيرين زبانيش خانه را پر مي کند،جان مي گيريم و لبخند به لبهايمان باز مي گردد.
شاپرکم، برادرت در راه است مبادا که در هنگام آمدنش بيمار باشي.
وجود نازکت آزرده گزند مباد
سلامت همه آفاق در سلامت تست
بهيچ عارضه شخص تو دردمند مباد
شاپرک را که در آغوش مي گيرم، احساس مي کنم آتش در بغل گرفته ام. وقتي پشتش را به شکمم تکيه مي دهد ، شاپرک مسافر هم از گرماي بدنش تکاني مي خورد.
گونه هاي گل انداخته ، چشمان بي حال و نگاه خالي از شيطنتش به جان من نير آتش مي زند ، گويي زندگيمان را خالي از هرگونه زيبايي مي سازد. و همين که باز صداي خنده و شيرين زبانيش خانه را پر مي کند،جان مي گيريم و لبخند به لبهايمان باز مي گردد.
شاپرکم، برادرت در راه است مبادا که در هنگام آمدنش بيمار باشي.
