Thursday, January 29, 2009
عهد عتیق
تلویزیون تبلیغ کارتون بل و سباستین را پخش می کند و من با شنیدن نام یکی از کارتون های دوران کودکی که تنها سرگرمی آن روزها بود, احساساتی می شوم و با شور و هیجان شاپرک ها را صدا می کنم و می گویم: ببینین, ببینین, وقتی من بچه بودم این کارتون را می دیدم. شاپرکها با علاقه به پسرک و سگ سفید و بزرگش خیره می شوند. من هم خط داستان را برایشان تعریف می کنم.
شاپرک برفی می پرسد: دی وی دی اش را داشتی یا تلویزیون می داد؟
می گویم: اون موقع ها که هنوز سی دی و دی وی دی نبود. تلویزیون هفته ایی یه بار یه قسمتش را پخش می کرد.
شاپرک برفی با تعجب نگاهم می کند و باز می پرسد: اون وقت کارتونایی رو که دوست داشتی چطوری می دیدی؟
می گویم: اون موقع ها فیلم ویدیو بود که البته همه هم نداشتن.
ظاهرا قانع می شود و می رود . بعد سر شام بی مقدمه می پرسد: اون موقع که تو کوچک بودی ماشین بود؟
شاپرک برفی می پرسد: دی وی دی اش را داشتی یا تلویزیون می داد؟
می گویم: اون موقع ها که هنوز سی دی و دی وی دی نبود. تلویزیون هفته ایی یه بار یه قسمتش را پخش می کرد.
شاپرک برفی با تعجب نگاهم می کند و باز می پرسد: اون وقت کارتونایی رو که دوست داشتی چطوری می دیدی؟
می گویم: اون موقع ها فیلم ویدیو بود که البته همه هم نداشتن.
ظاهرا قانع می شود و می رود . بعد سر شام بی مقدمه می پرسد: اون موقع که تو کوچک بودی ماشین بود؟
Labels: شاپرک برفی
