Friday, May 30, 2003
شايد اين آخرين مرتبه باشد که با روبان سفيد حاشيه طلايي دور کمرم را اندازه مي گيرم و گره ايي بر آن مي زنم. چهل هفته را تاکنون سپري کرده ايم. چهل هفته پر خاطره، زيبا و به ياد ماندني. چهل هفته با تو بودن ،تو را داشتن، در درون خود پروريدن و خود به دست تو ساخته شدن.
شاپرک مسافرم ، از تو سپاسگزارم بخاطر روزهاي به ياد ماندني که برايم به ارمغان آوردي ؛ براي غنايي که به احساسات و عواطفم بخشيدي ، عمقي که به نگاهم ارزاني داشتي؛ براي همه لذتهايي که فقط با وجود تو و برادرت از آن بهره مند گشته ام ؛ بخاطر تحول و رشدي که به زندگي برادرت دادي؛ . براي پيوند ناگسستنيي که بين من و پدرت برقرار کرده ايي.
تو که از عشق حيات گرفته ايي و خود تجلي آني؛ تو به ما عشق هديه کردي.
شاپرک مسافرم ، از تو سپاسگزارم بخاطر روزهاي به ياد ماندني که برايم به ارمغان آوردي ؛ براي غنايي که به احساسات و عواطفم بخشيدي ، عمقي که به نگاهم ارزاني داشتي؛ براي همه لذتهايي که فقط با وجود تو و برادرت از آن بهره مند گشته ام ؛ بخاطر تحول و رشدي که به زندگي برادرت دادي؛ . براي پيوند ناگسستنيي که بين من و پدرت برقرار کرده ايي.
تو که از عشق حيات گرفته ايي و خود تجلي آني؛ تو به ما عشق هديه کردي.
