Friday, April 28, 2006
سوپریز
بعد از ساعتها بازی در پارک، در چند قدمی خانه، شاپرک برفی بهانه می گرفت که دیگر نمی تواند راه برود. برای این که به رفتن تشویقش کنم، گفتم:« بیاین زود بریم خونه، وقتی لباسا را عوض کردین، دستاتون رو شستین، براتون یه سورپریز دارم.»
شاپرک برفی با خوشحالی پرسید: «چیه سورپریزت؟» گفتم: «اگه بگم که دیگه سورپریز نیست. زود بیاین بریم خونه تا خودتون ببینین.»
شاپرک برفی در حالی که به سمت خانه می دوید، می گفت: « سورپریز می خوام. سورپریز می خوام.» شاپرک بهاری هم به تقلید از برادرش می گفت:« سوپریز می خوام. سوپریز می خوام.»
وقتی به خانه رسیدیم، شاپرک بهاری خیلی زود لباسهایش را عوض کرد و دستهایش را شست و گفت: «حالا بیا برام سوپ بریز بخورم.» با تعجب گفتم: «سوپ می خوای؟ اما سوپ نداریم که. شام جوجه کبابه.» شاپرک بهاری با دلخوری گفت: « خودت گفتی دست بشورین، لباس عوض کنید سوپ می ریزم براتون.»
شاپرک برفی با خوشحالی پرسید: «چیه سورپریزت؟» گفتم: «اگه بگم که دیگه سورپریز نیست. زود بیاین بریم خونه تا خودتون ببینین.»
شاپرک برفی در حالی که به سمت خانه می دوید، می گفت: « سورپریز می خوام. سورپریز می خوام.» شاپرک بهاری هم به تقلید از برادرش می گفت:« سوپریز می خوام. سوپریز می خوام.»
وقتی به خانه رسیدیم، شاپرک بهاری خیلی زود لباسهایش را عوض کرد و دستهایش را شست و گفت: «حالا بیا برام سوپ بریز بخورم.» با تعجب گفتم: «سوپ می خوای؟ اما سوپ نداریم که. شام جوجه کبابه.» شاپرک بهاری با دلخوری گفت: « خودت گفتی دست بشورین، لباس عوض کنید سوپ می ریزم براتون.»
Labels: شاپرک بهاری, شاپرکها
