دختر آقای میم را بغلش می دهم و می گویم: من که هرچی این دخترتون رو ماچ کنم, سیر نمی شم. خیلی شیرین و خوشگله. سایر مهمانان نیز در تایید حرفم زبان به تعریف و تحسین دختر آقای میم باز می کنند. آقای میم لبخندی ازسر غرور می زند, اما با فروتنی می گوید: لطف دارین.
بعد گویی برای قدردانی از این همه تحسین, تصمیم به افشای رازی می گیرد و می گوید: هرکی بچه خوشگل می خواد, بیاد من راهنماییش کنم.
به شوخی می گویم: نکنه شما فرمولی, دستورالعملی, عصاره ایی چیزی کشف کردین؟
آقای میم خیلی جدی می گوید: بعله.
می گویم: پس بنابراین شما علاوه برحسابداری دستی هم درعلم ژنتیک دارین.
آقای میم با حالتی که گویی قصد شرح مطلب مهم و پیچیده ایی را دارد, خیلی شمرده توضیح می دهد: البته این کاری رو که می خوام بگم, کاریه که مادر خانوم به ما یاد داد. و در حالی که به دخترش اشاره می کند, ادامه می دهد: خب نتیجه اش رو هم که می بینین. چند تا از خانم های جمع قربان صدقه دخترک می روند. آقای میم دخترش را می بوسد و ادامه می دهد: یه روز مادر خانومم اومد خونه مون. دیدیم یه دونه سیب با خودش اورده. سیب رو داد به خانمم گفت بخور. پرسیدیم این چیه؟ گفت سوره یوسف رو خووندم, به این سیب فوت کردم تا بچه تون جمال حضرت یوسف را داشته باشه. اون وقت خانمم ...
خانم سین که به مادر خانم آقای میم ارادت دارد, می گوید: به به, دستش درد نکنه. و به عنوان شاهدی برحرفش رو به جمع می کند ومی گوید: آخه مادر شیرین جون از سادات حسینین. دعاشون زودتر مستجاب می شه.
خانم پ که دخترش تازه ازدواج کرده, می پرسد: اون وقت کی باید این سیب رو بخورن؟
آقای میم می گوید: همون ماه های اول دیگه.
خانم پ که ظاهرا خیلی به موضوع علاقمند شده, می پرسد: یه دونه کافیه؟
قبل از آقای میم جواب می دهم: دیگه اون بستگی به این داره که می خواین صاحب آنجلینا جولی و کلودیا شیفربشین یا ...
خانم سین با لحن سرزنش باری حرفم را قطع می کند ومی گوید: شک نکن, مادر. آیه قرآنه.
آقای میم هم اضافه می کند: باور کنین. خیلی موثره.
می گویم: یعنی تاثیری فراتر از ژنها؟
خانم سین تکرار می کند: بعله. آیه قرآنه.
می گویم: دخترتون شکل مادرشه. مادرش هم زیباست. دیگه نقش سیب این وسط چیه؟
خانم پ می گوید: خب آدم سیب رو که همیشه می خوره. حالا چه بهتر که بهش آیه قرآن هم خونده بشه.
می گویم: البته در صورتی که معتقد باشین ترکیبات سیب با خوندن آیه قرآن عوض می شه.
خانم سین نگاهی به من می اندازد و می گوید: چرا نمی شه. یه خط آیه قرآن خیلی چیزا رو عوض می کنه. با یه خط آیه قرآن, زن و مرد به هم حلال می شن. سپس چند لحظه ایی خیره نگاهم می کند و بعد به نشانه ختم بحث, پس از ارائه چنین دلیل محکمی, به صندلیش تکیه می دهد و از من رو می گرداند.
می گویم: در واقع رابطه زن و مرد و اون یه خط آیه قرآن ...
خانم پ که هنوز جوابش را نگرفته, وسط حرفم می پرد و دوباره می پرسد: حالا یه دونه سیب کافیه؟

Labels: ۲۰۰۶, سفر به ایران