Monday, May 26, 2008
جیش خسته!
در خواب حضور کسی را احساس می کنم. لای چشمانم را باز می کنم. شاپرک بهاری را می بینم که پایین تخت نشسته است. می پرسم: چی شده؟ می گوید: بیا ببین چرا تشکم خیسه.
از آنجا که سابقه خیس کردن رختخوابش را ندارد, حدس می زنم یا عرق کرده یا خواب آلود بوده و لیوان آبش را برگردانده است. اما وقتی می بینم فقط وسط تشکش خیس است و ش.ورت و شلوارش را هم عوض کرده است, می فهمم
چه اتفاقی افتاده است.
صبح می گویم: گلم چطور شد دم صبح جیش کردی؟ تو که هر وقت جیش داشتی خودت بلند می شدی, می رفتی توالت.
می گوید: آخه جیشام خسته بودن, می خواستن تو تخت بخوابن.
می گویم: اما باید به جیشات بگی که اونا فقط تو توالت می تونن بخوابن.
مطیعانه می گوید: باشه, بهشون می گم.
از آنجا که سابقه خیس کردن رختخوابش را ندارد, حدس می زنم یا عرق کرده یا خواب آلود بوده و لیوان آبش را برگردانده است. اما وقتی می بینم فقط وسط تشکش خیس است و ش.ورت و شلوارش را هم عوض کرده است, می فهمم
چه اتفاقی افتاده است.
صبح می گویم: گلم چطور شد دم صبح جیش کردی؟ تو که هر وقت جیش داشتی خودت بلند می شدی, می رفتی توالت.
می گوید: آخه جیشام خسته بودن, می خواستن تو تخت بخوابن.
می گویم: اما باید به جیشات بگی که اونا فقط تو توالت می تونن بخوابن.
مطیعانه می گوید: باشه, بهشون می گم.
Labels: شاپرک بهاری, شاپرکها
